Niemand houdt van ongemakkelijke situaties. Als we in het dagelijks werken situaties voordoen waarin we geen antwoord hebben, ons ondeskundig, afwijkend, ontoereikend of ongepast voelen, zijn we geneigd ons zo snel mogelijk een houding aan te meten waarmee we ons daaruit ‘redden’.
Daarmee redden we misschien ons gezicht, maar raakt soms ook iets wezenlijks uit het zicht en belanden we in een al bekende rituele dans. Eigenlijk ontlopen of verliezen we daarmee een kans om iets nieuws te ontdekken, ook al lijkt dat nieuwe misschien ongepast. Maar soms kan juist het ongepaste de meest originele, verruimende, creatieve houding of gedachte zijn.
In de performance-kunsten wordt het ongemak en het niet-weten juist als bron gebruikt. Elke acteur weet dat de essentie van performen ligt in het vermogen om, bij elke opvoering opnieuw, het niet-weten en de onhandigheid op te zoeken.
Wat gaat er gebeuren als we dat ongemak gaan verwelkomen, ja, zelfs uitvergroten en toejuichen?!
Als we de ruimte creëren om op ons gemak te raken met het ongemak?
Wat zullen we dan ont-dekken?
In deze sessie spelen we met onze meest ongemakkelijke scènes uit ons werk.
Nieuwsgierig?